دیروز شنبه ۲۳ فرودین‌ماه، روزی بود که بسیاری از شهروندان ایرانی دوباره عزم رفتن به خیابان و محل کار کردند تا باردیگر شهر رنگ زندگی به خود گیرد؛ هرچند که گویی سایه سنگین ترس ابتلا به ویروس مرگبار و منتشر کرونا در شهر، رنگ خاکستری و تلخی به این از سرگیری زندگی بخشیده بود.

تصاویر زیادی از عبور و مرور مردم در تهران در وسایل حمل و نقل عمومی منتشر شد که هیچ نشانی از رعایت فاصله‌گذاریِ به اصطلاح دولتی‌ها «هوشمند»، در آن رعایت نمی‌شد. 

شکی نیست که حضور زیاد شهروندان در سطح شهر، در وهله اول به دلیل ناگزیری از تامین معیشت خانواده‌ها و کسب درآمد برای گذران زندگی‌ست. دور از واقعیت است که بپذیریم شلوغ شدن وسایل حمل و نقل عمومی در تهران به دلیل رفت‌وآمدهای غیرضروری بوده است و تقصیر را بر گردن بی‌احتیاطی مردم بیندازیم.

 جوادی‌یگانه، معاون اجتماعی شهردار تهران، در صفحه  توییتر خود نوشت:«با نیمه‌ تعطیل شدن شهر یک‌سوم مردم تهران گرفتار معاش روزانه‌اند.»

به نوشته این مقام مسئول در شهرداری تهران، یک‌سوم دیگر جامعه نیز «نهایتاً تا یکی دو ماه دیگر دوام می‌آورند. اگر انتظار داریم مردم در خانه بمانند، برای معیشت این جمعیت باید چاره‌اندیشی فوری شود.»

علیرضا زالی، فرمانده ستاد مقابله با کرونا در تهران، نیز گفت که «۵۲ درصد افراد بعد از مرخص شدن، نه تنها خود را قرنطینه نکردند بلکه از شعاع دو کیلومتری محل سکونت خود هم خارج شدند.» به گفته این مقام مسئول در مبارزه با کرونا، «این موضوع نگران کننده است.»

دیروز هم‌چنین علی ربیعی، سخنگوی دولت، با بیان این نکته که اگر به اقتصاد توجه نشود بیکاری در بخش های مختلف به چهارمیلیون نفر خواهد رسید، هشدار داد: «آثار اولیه بیکاری در ۱۰ رسته‌ای که بلافاصله با شیوع بیماری دچار تعطیلی شدند، هویداست.»

9

گالری عکس- کرونا در ایران

گالری عکس- کرونا در ایران

• 1/9

  عکس از آریا جعفری، خبرگزاری ایسنا

• 2/9

  عکس از بهارک روشن‌بخش، خبرگزاری ایسنا

• 3/9

  عکس از زهرا باغبان، خبرگزاری ایرنا

• 4/9

  عکس از مجید خواهی، خبرگزاری ایسنا

• 5/9

  عکس از حمید توکلی، خبرگزاری فارس

• 6/9

  عکس از منا هوبه فکر، خبرگزاری ایسنا

• 7/9

  عکس از حسین ولایتی، فارس

• 8/9

  عکس از محمد رضا دهداری، خبرگزاری ایسنا

• 9/9

  عکس از مجید خواهی، خبرگزاری ایسنا

سخنگوی دولت هم‌چنین تاکید کرده است: «به دلیل شیوع ویروس کرونا در حال حاضر نزدیک به ۳.۳ میلیون نفر از شاغلین رسمی کشور به طور مستقیم در معرض آسیب قرار گرفته‌اند.» 

پیش‌تر، اسحاق جهانگیری هم درباره تبعات سخت اقتصادی ویروس کرونا هشدار داده بود. 

گستردگی فقر در میان شهروندان ایرانی در سال‌های گذشته چنان فزونی یافته است که تقریبا تمام شهرهای کشور از بحران‌های یکسانی مثل بیکاری و فقر رنج می‌برند. دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه ۹۸ نمونه‌های بارزی از فوران خشم عمومی علیه نظام، به دلیل وضعیت اسفناک اقتصادی بودند که البته هر بار با خشونت شدید نیروهای قهری نظام مواجه شد و متاسفانه جان بسیاری از شهروندان معترض به وضع موجود، گرفته شد. 

پر واضح است که مقامات کشوری بسیار بهتر از مردم می‌دانند که در صورت ادامه وضع موجود، تا چه اندازه امکان تامین مایحتاج جامعه را دارند، اما ناگفته پیداست که وضع تحریم‌های شدید اقتصادی در سال‌های اخیر و فروش پایین نفت در روزگار کنونی و اقداماتی هم‌چون درخواست وام از بانک جهانی برای اولین‌بار پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی، همه نشان می‌دهد که مخمصه مالی نظام در مواجه با بحران کرونا بسیار جدی‌ و هشدار دهنده است.

روز گذشته هم‌چنین ایرج حریرچی با اشاره به این که  اثرات اقتصادی شیوع ویروس کرونا بر طبقه ضعیف جامعه بیشتر است، گفت: «کرونا اقشار مختلف را درگیر کرده، اما شدت بیماری در قشر ضعیف بیشتر است. کشور ما هم با تحریم و هم با کرونا مبارزه می‌کند و به دلیل کاهش درآمد نفت، نیاز کمک اقشار و سازمان‌های مردم‌نهاد به افراد ضعیف جامعه مشهود است.»

به‌نظر می‌رسد که مقامات حکومتی در ایران متوجه صدای پای خشمگین فقر در ماه‌های پیش ‌رو و در دوران پساکرونایی ایران شده‌اند؛ خشمی که می‌تواند تبعات سختی برای نظام داشته باشد و به زعم برخی ناظران، جمهوری اسلامی ایران را با چالشی به مراتب جدی‌تر از آبان ماه ۹۸ و یا دی‌ماه ۹۶ روبه‌رو کند.